- πλήτης
- πλήτης· πλησιαστής, Hsch. [full] πλητήσαντα· δηλοῦντα, Id. [full] πλητίνες· δέλτοι, Id. [full] πλῆτο, [ per.] 3sg. [tense] aor. [voice] Pass. both of πίμπλημι and of πελάζω.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
πλήτης
Look at other dictionaries:
πλήτης — ὁ, Α (κατά τον Ησύχ.) «πλησιαστής». [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί από τη ρίζα *pelā τού πέλας*, με μηδενισμένο το πρώτο φωνήεν και απαθές το δεύτερο, + κατάλ. της] … Dictionary of Greek
τειχεσιπλήτης — ὁ, Α (ως προσωνυμία τού Άρεως) αυτός που προσβάλλει και καταστρέφει τα τείχη. [ΕΤΥΜΟΛ. < τείχεσι, δοτ. πληθ. της λ. τεῖχος + πλήτης (< θ. πλητ , με μηδενισμένο το πρώτο και απαθές το δεύτερο φωνήεν της ρίζας πελᾶ τού πέλας* + κατάλ. της)] … Dictionary of Greek
